Ayers Rock
Door: Hannie
Blijf op de hoogte en volg Hannie
24 Oktober 2014 | Australië, Alice Springs
Eergisteren zijn we in Ayers Rock aangekomen en gaan sindsdien langzaam dood. Wat een hitte! Natuurlijk wisten we dit wel maar weten en ervaren zijn heel verschillende dingen. Er blijken hier nog mensen te wonen ook. In het Uluru-Kata Tjuta NP ongeveer 300 aboriginals en in het plaatsje Ayers Rock de mensen die werken op de 4 resorts en camping. Verder is hier helemaal niets behalve woestijn. Wat wel verrassend is is dat het hier onverwacht groen blijkt te zijn ondanks dat het al 4 maanden niet geregend heeft. Het water blijkt heel diep te zitten in een of andere aardlaag en er schijnt voldoende te zijn om alles en iedereen van water te voorzien. Ayers Rock ligt midden in het Red Centre van Australië en de luchtvochtigheid is hier 5 %. Gortdroog dus, wat inhoudt dat je veel water moet drinken om uitdroging te voorkomen. En dan ook niet een paar teugen tegelijk maar elke 2 minuten een slok, dan is de vochtopname optimaal. Ja, het is nog niet zo simpel hoor!
Gisteren hebben we een wandeling van 3 km. gedaan bij Kata Tjuta (heten ook wel Olga’s) en we hadden mazzel … het bleek een koele dag te zijn en met 41⁰ gingen we dus fris en fruitig op pad! Ed had hier als een berg tegenop gezien maar hij heeft het toch maar mooi gedaan. Het bleek best wel zwaar want ondanks de hitte moesten we over een rotsachtig pad toch best klimmen. We zagen mooie rode rotsformaties waarvan maar een deel toegankelijk is voor het publiek, de rest is van de Aboriginals die hier hun heilige ceremonies houden. Tegen zonsondergang nog naar Uluru (The Rock) die jullie misschien wel kennen. Helaas was er geen zon meer dus de mooie rode avondkleur bleef uit. Vandaag hadden we nog een kans bij het Sound of Silence diner… eerst de zonsondergang die nu redelijk was, daarna een3-gangen buffet in de woestijn waarbij je ook krokodil en kangoeroe kon proeven. Dat laatste lijkt wel een beetje op doorgebakken biefstuk, krokodil heeft echt een heel eigen smaak die ik niet echt lekker maar ook niet vies vind. Je moest wel goed opletten dat je niet allerlei grote en/of kleine insecten samen met je eten naar binnen werkte, want het krioelde er van. Sprinkhanen, grote en kleine torren zaten in je nek, in je glas en waarschijnlijk ook op je bord … Na de 2e gang gingen ook de tafellampjes uit en kregen we uitleg over de sterrenhemel en we konden een kijkje nemen in een telescoop. Daarna allemaal lekkere toetjes en toen naar huis.
Dan nu het grote nieuws dat ik de kop in de skipbo competitie heb overgenomen. Weliswaar nog niet overtuigend maar daar wordt aan gewerkt. Stand: 23-22 voor mij!
Gisteren hebben we een wandeling van 3 km. gedaan bij Kata Tjuta (heten ook wel Olga’s) en we hadden mazzel … het bleek een koele dag te zijn en met 41⁰ gingen we dus fris en fruitig op pad! Ed had hier als een berg tegenop gezien maar hij heeft het toch maar mooi gedaan. Het bleek best wel zwaar want ondanks de hitte moesten we over een rotsachtig pad toch best klimmen. We zagen mooie rode rotsformaties waarvan maar een deel toegankelijk is voor het publiek, de rest is van de Aboriginals die hier hun heilige ceremonies houden. Tegen zonsondergang nog naar Uluru (The Rock) die jullie misschien wel kennen. Helaas was er geen zon meer dus de mooie rode avondkleur bleef uit. Vandaag hadden we nog een kans bij het Sound of Silence diner… eerst de zonsondergang die nu redelijk was, daarna een3-gangen buffet in de woestijn waarbij je ook krokodil en kangoeroe kon proeven. Dat laatste lijkt wel een beetje op doorgebakken biefstuk, krokodil heeft echt een heel eigen smaak die ik niet echt lekker maar ook niet vies vind. Je moest wel goed opletten dat je niet allerlei grote en/of kleine insecten samen met je eten naar binnen werkte, want het krioelde er van. Sprinkhanen, grote en kleine torren zaten in je nek, in je glas en waarschijnlijk ook op je bord … Na de 2e gang gingen ook de tafellampjes uit en kregen we uitleg over de sterrenhemel en we konden een kijkje nemen in een telescoop. Daarna allemaal lekkere toetjes en toen naar huis.
Dan nu het grote nieuws dat ik de kop in de skipbo competitie heb overgenomen. Weliswaar nog niet overtuigend maar daar wordt aan gewerkt. Stand: 23-22 voor mij!
-
24 Oktober 2014 - 10:15
Cor En Annemiek:
Wauw, wat een reis zeg.
In gedachten zijn we mee op vakantie door je mooie verhalen.
Fantastisch wat er toch altijd op jullie pad komt.
Verdiend en geniet er dubbel en dwars van.
Bij jullie de hitte, bij ons is het nu echt herfst hoor.
Takken en bladeren vallen van de bomen.
Regenachtig en soms wat stormachtig.
Heerlijk weer aan de hutspot met een zelfgemaakte gehaktballetje erbij.
Alle sfeerlichtjes weer aan s avonds.
En genieten van een borreltje binnen op de bank.
Jaja wat een contrast hè.
Nou heel veel plezier en avontuur en geluk met jullie competitie.
Liefs van ons uit Nibbic City. -
24 Oktober 2014 - 12:57
Dick En Ciska:
Hoi hoi vakantiegangers,
Wat een temperatuur verschillen maken jullie mee, en het is ook lastig om zoveel water te drinken, weet precies wat jullie bedoelen, heb ik ook meegemaakt bij de
en het is niet zo verkeerd hoor om veel proteïne binnen te krijgen middels die insecten, jakkes hihihi
Leuk om de verhalen steeds weer te mogen lezen check ook nu iedere dag mijn mail, ik vind het zo bezonder.
Nog veel plezier de laatste weekjes, veel liefs van ons.
-
24 Oktober 2014 - 13:09
Dick En Ciska:
Ja en nog gefeliciteerd met je overwinning hè, goed gedaan hoor Han, is Ed nou nog wel een beetje te genieten dat je nu voor staat hihihi. Xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
